Afgelopen zaterdag, 24 mei, publiceerde het Dagblad van het Noorden een opiniestuk van mijn hand, onder de kop ‘Wat is eigenlijk een Groninger boek?’
“Zondag 31 maart is het zover: dan worden de prijzen voor het Beste Groninger Boek uitgereikt. Eén voor fictie en een voor non-fictie. De shortlists doen me echter huiveren: met Groningen hebben de meeste genomineerde boeken weinig te maken.”
“Hoe kan het bijvoorbeeld dat Jij bent van mij van Peter Middendorp op de shortlist staat? Deze prachtige roman gebruikt de Marianne Vaatstra-affaire om in het hoofd van een dader te kruipen. Schitterend boek, maar geen Groningen. Wel Friesland.
Hetzelfde probleem kent Zoeklicht op het gazon van Auke Hulst. Eveneens een prachtige, bijzondere roman, maar wel over een Amerikaanse president, Richard Nixon, wiens levensverhaal bij mijn weten geen snirtje met Groningen te maken heeft gehad.”
Conclusie: “Moeilijker te verteren vind ik het dat het hele grondidee van het Beste Groninger Boek uit zicht lijkt te zijn verdwenen. Als dit een prijs wordt voor boeken waarvan de auteur ooit een teennagel tussen Lauwerszee en Dollard stak, dan verdwijnt de ziel uit deze eens zo belangrijke prijs.”
Lees hier het complete stuk.